خدای من
زیبایی باران ، صدای باران ، رعد و برق
تنها و دل تنگ پشت پنجره
کتاب عشق را ورق زدم
اول آن با یار شروع میشد
یار من
زیباییت همچون آسمان بیکران
مهربانیت به مانند خدا ...
...
زبان من از توصیف یار باز میماند همچنان
دل من هوای یار میکند همچنان
...
چه کنم که مرحمی نمیشناسم برای دل تنگ جز بودن یار
چشم من امشب هم ببار
ببار که از باریدنت زیبایی عشق نمایان میشود
باریدنت تلخی دل تنگ را کم میکند
ولی همچنان مرحمی نیست بر این دل تنگ ...
